Byłam już kawałek drogi za nimi, gdy usłyszałam te słowa... Stanęłam jak wryta i myślałam, że już zemdlałam i śnię, ale nie, to byłą w stu procentach rzeczywistość. Odwróciłam się i podbiegłam do niego. Lucyfer poszedł, a ja czekałam, aż Diablo się obudzi. Odzyskał przytomność około pięciu minut później. Zaraz potem wtuliłam się w grube futro wilka. Było cudownie! Następnie zaczęło padać, więc zabrałam basiora do pobliskiej jaskini. Usiedliśmy w kącie i nastąpiła chwila ciszy.
- Bawiłam się tu jak byłam mała - powiedziałam, lecz on nawet na mnie nie spojrzał. - Odkryłam tę jaskinię wraz z Nasirem. Zrobiliśmy sobie "bazę" i zawsze tutaj przychodziliśmy jak... właściwie zawsze. Teraz też tu czasem przychodzę. Chcę pokazać to miejsce Astrze oraz Lilly - córce mojego przyjaciela - chciałam zacząć jakąś rozmowę i porozmawiać o..., lecz on tylko uśmiechnął się. Później odparł:
- Jesteś zmęczona?
- Nie wiem... Może trochę, a Ty? - spytałam
- No... - odpowiedział.
- W porządku, odpocznij, a tak w ogóle, to dziękuję. Wiesz, za to... za ratunek
- Nie ma sprawy - powiedział uśmiechnięty, a po chwili zasnął...
< Diablo? > Sory, że takie krótkie, ale brak weny, no i czasu :P
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz