Szcznięta dokazywały jak zwykle. Spokoju z nimi nie ma. Przetarłam oczy. Wygoniłam dzieciaki na podwórze. Chasały razem wesoło. Były już starsze i trzeba było je uczyć czegoś. Znów zabrałam je na równiny. Tym razem miałam zamiar nauczyć je czegoś porządnego. Polowanie.
-Dzieciaki- zaczęłam,ale słuchał tylko Mal-CHEJ!- krzyknęłam,a dziewczynki się uspokoiły. Usiadły obok brata.
-Macie słuchać matki gdy coś mówi- skarciłam dziewczynki.- Dobrze już. Dziś chcę was nauczyć jak polować. Najważniejsza w tym jest zwinność i szybkość. Namierzasz cel skradasz się i atakujesz. Dotarło?
-Tak- odparły szczeniaki
-To przynieście mi coś. Cokolwiek. Nie musi być duże. I macie się nie oddalać za bardzo.
-Dobrz mamo- odpowiedziły chórem. Złapałam Mala i szepnęłam mu w ucho:
-Jesteś najbardziej odpowiedzialny. Pilnuj proszę dziewczynek.
-Dobrze mamo- odparł mi na to i popędził. Wreszcie miałam chwilę spokoju i wytchnienia. Miałam całkowitą pewność, że nic się nie stanie. Mal jest troskliwy i odpowiedzialny, więc nie spuści oka z dziewczynek. Elzi jest silniejsza niż dorosły wilk, więc wrazie kłopotów obroni rodzeństwo. Ivi opanowała już szybki bieg więc przybiegnie po mnie w razie potrzeby...
<Ktoś>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz