To wszystko działo się tak szybko! Nim się obejrzałam siedziałam już w celi wraz z... Aurorą, tylko, że ona, siedziała w celi obok...
- Och, widzę, że już się obudziłaś? Ta jeszcze śpi... Ach, nieważne. Zawsze tak jest za pierwszym razem przy teloportacji... - zaczął swoją opowieść
- Zaraz! Co tam się dzieje?! Co tam się stało?! - zaczęłam krzyczeć spoglądając w stronę wyjścia
- Dawno już sobie poszli, z resztą, co Cię to obchodzi jak się to skończyło... - zaczął Vane, po czym usiadł przy mojej klatce. Szkoda, że dzieliły nas te metalowe pręty, bo inaczej rozerwałabym mu gardło.
- Czego od nas chcesz?! Czego chcesz odemnie?! - warknęłam, a on się zaśmiał
- No wiesz, takie tam, drobnostki, wiadomo, każdy chce czegoś innego. Nevton, chce władzy, Amfora, chce chłopaka, ma chyba a oku albo Nyrasa, albo Rendall'a, tak, ona lubi trudne przypadki... A ja, ja, się jeszcze zastanowię... - rozmyślił się, a ja musiałam mu to przerwać
- Co Ty sobie myślisz?! Nevton i władza? On nawet własnego ogona nie potrafi przypilnować! Co do Amfory, to niech sobie ich z głowy wybije! Rendall jest odporny, a tata... go chroni miłość, rzecz, której nie rozumiecie! A ty?! Nic Ci się nie należy!
- Dość! - Nevton przyszedł na "przesłuchanie". Zauważyłam też, że Aurora się już obudziła, ale nie dawała tego po sobie poznać...
- Wypuść nas, albo...
- Tak, tak, już raz to słyszałem, Twój Tatuś wymienił jednego wilczka...
- Ślicznego wilczka - dodała Amfora
- Na córeczkę i taką słodką waderę - dokończył basior.Znowu warknęłam, a Aurora się uśmiechnęła się do mnie i to dodało mi otuchy. Zrozumiałam, że najlepiej to wszystko zignorować, tak, jak robi to Aururora. Przynajmniej ją zostawili w spokoju... Po pewnym czasie Nevton i Amfora wyszli na polowanie, a Vane został, by nas pilnować, ale i on po pewnym czasie zasnął...
< Rendall? Aurura? >
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz